Steven Spielberg miał wyreżyserować "Monachium" tak, aby film mógł trafić na ekrany kin w 2003 lub 2004 roku. Kiedy jednak okazało się, że Tom Cruise w tym czasie jest dostępny, duet postanowił pracować nad "Wojną światów"
Tony Kushner na początku zrezygnował z propozycji bycia współautorem scenariusza. Twierdził że skrypt jest za bardzo kontrowersyjny i skomplikowany jak na jego pierwszy scenariusz do filmu pełnometrażowego.
Guri Weinburg zagrał własnego ojca Moshe Weinberga, izraelskiego sędziego sportowego i mistrza w zapasach, który został zamordowany podczas masakry w Monachium (Niemcy), kiedy Guri miał miesiąc.
Ben Kingsley miał zagrać w filmie, ale musiał zrezygnować ze względu na inne zobowiązania zawodowe.
W scenie kiedy to Efraim chce wysłuchać sprawozdania Avnera obaj siedzą w prawdopodobnie podziemnym pomieszczeniu. Na ścianie za wielką maszyną do nagrywania dźwięku wisi maszyna chłodząca z plastikowymi butlami. W tamtych czasach te butle były szklane.
Na zewnątrz hotelu w Londynie, można zauważyć, jak taksówka przejeżdża po wyboju. W latach 70' w Londynie nie było wybojów na drogach.
Kiedy Avner i Ephraim idą brzegiem morza w Izraelu, na dalszym planie można zauważyć nowoczesne maltańskie budki telefoniczne i autobusy.
Kiedy Carl wybiera numer ze skrzynki telefonicznej po raz drugi w scenie "bomby w telefonie" numer zaczyna się inaczej niż za pierwszym razem.
Kiedy Jeanette, holenderska zabójczyni zostaje zabita w swoim domu można zauważyć jak oddycha, podnosząc klatkę piersiową, kiedy siedzi martwa na krześle.
Broń Avnera (Beretta model M9/92F) nie weszła do produkcji przed 1976 rokiem.
W scenie znalezienia przez Avnera nieżywego i nagiego Carla w łóżku, kiedy Avner podnosi jego głowę można zauważyć jak Carl porusza oczyma ok. 4 razy.
Kiedy Avner i Louie opuszczają farmę Papy, w oknie samochodu odbija się kamera i dwóch operatorów.
Kiedy pierwsza ofiara jest obserwowana przez Steve'a i włoską dziewczynę, siedzą oni w samochodzie Alfa Romeo Giulia (model z 1974 lub późniejszy). Kiedy ofiara przechodzi przez ulicę, Steve odjeżdża samochodem marki Lancia Flavia. Kiedy ofiara jest w sklepie, Steve i dziewczyna znowu znajdują się w Alfa Romeo Giulia.
Kiedy Avner i jego ekipa znajdują się w Rzymie, można zauważyć kosz na śmieci, którego model został wprowadzony ok. 2000 roku.
Chwilę przez zabójstwem pierwszego Palestyńczyka, można zauważyć nowoczesny parkometr ze znakiem telefonu komórkowego.
Pierwsza ofiara Avnera i jego grupy po otrzymaniu paru strzałów upada na brzuch. Kiedy Carl idzie "posprzątać" po swoich współpracownikach, Palestyńczyk leży na plecach.
Kiedy Avner jest w samolocie i ma lecieć do Genewy, można usłyszeć numer lotu. Kod tego lotu to SA, czyli "South African Airways'". Samoloty "South African Airways" nigdy nie latały do Genewy.
Wielki dyktafon jakiego używał Efraim do przesłuchania Avnera to Revox B77. Ten dyktafon zaczęto sprzedawać dopiero w 1978 roku.
Kiedy Avner sprawdza swój telewizor w poszukiwaniu bomby, w ustach trzyma latarkę MagLite. Pierwsza latarka MagLite została wynaleziona w 1979 roku. Latarka której używa to model dla baterii AA, a takie zostały wynalezione w 1984 roku.
Pod koniec filmu, kiedy Daphna dotyka twarzy Avnera ma wypolerowane paznokcie. Po stosunku lakier znika z paznokci Daphny.
W scenie miłosnej pod koniec filmu Daphna ma mokre włosy. W następnym ujęciu są one suche.
Kiedy Avner wchodzi do domu Papy, idzie on w kierunku kuchni. Można zauważyć człowieka stojącego przy stole kuchennym i mówiącego do człowieka który siedzi. W następnym ujęciu człowiek, który stał, znika.
W scenie kiedy Avner i jego grupa czekają na wyjście żony i córki Palestyńczyka z domu, można usłyszeć jak dziewczynka mówi to samo dwa razy. Najpierw, kiedy nie jest jeszcze widoczna mówi "bonjour", a w następnym ujęciu kiedy wychodzi z domu znów mówi "bonjour" do kierowcy.
Kiedy Avner i Efraim idą brzegiem morza, człowiek w kapeluszu mija ich dwa razy. Najpierw ma ze sobą teczkę, a w następnym ujęciu teczka znika.
Montażyści cyfrowo "wkleili" wieże World Trade Center w ostatniej scenie filmu, ale nie wycięli Citygroup Center i budynków Blomberga. Te dwa oczywiste punkty orientacyjne zostały wybudowane po wydarzeniach ukazanych w filmie.
Kiedy ręce Daphny dotykają twarzy Avnera, miejsce jej rąk na jego twarzy zmienia się trzykrotnie pomiędzy ujęciami.
Początkowo Steven Spielberg planował nakręcić film we Wrocławiu (Polska), ale ostatecznie zdjęcia zostały zrealizowane na Węgrzech ponieważ koszty w tym kraju były o 3 mln dolarów mniejsze.
Zdjęcia realizowano na Węgrzech, Malcie, w Paryżu (Francja) oraz w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA).
Jeden z żyjących terrorystów, Mohammed Daoud, biorący udział w wydarzeniach w Monachium, po latach ukrywania się, skontaktował się z agencją Reutera, aby wyrazić swój żal, że Steven Spielberg nie skonsultował się z nim podejmując się realizacji filmu.
W Izraelu jeszcze przed ukazaniem się filmu był on już krytykowany. Izraelczycy twierdzili, że Spielberg stawia na równi terrorystów i agentów Mossadu, ponadto ubolewali, że za podstawę scenariusza posłużyła książką "Vengeance", która według nich zupełnie mija się z prawdą.
Ciężarówka ekipy filmowej wioząca ciężki sprzęt w dziwnych okolicznościach stanęła w ogniu podczas zdjęć na Malcie. Podejrzewano atak terrorystyczny, jednak według lokalnej policji przyczyną pożaru były zbyt wysokie temperatury panujące wtedy na Malcie.
Produkcja filmu trwała od 29 czerwca do 29 września 2005 roku.
Ossie Beck, który grał Eliezaara Halfina, 2 dni przed kręceniem swojej finałowej sceny odkrył, że jego dziadek był agentem Mossadu.
Kiedy Avner spotyka Andreasa w rzymskiej kafejce, można zauważyć ogromną statuę Królowej Victorii w swej bardzo charakterystycznej pozie w środku placu zdradzając prawdziwą lokalizację. Nie były to Rzym, lecz Malta.
W swoim domu Golda Meir wypowiada słowa "mazel tov" na cześć nienarodzonego dziecka Avnera. Powszechnie wiadomo, że mówienie "mazel tov" w intencji nienarodzonego dziecka przynosi pecha.
W scenie kiedy to Avner i Ephraim spacerują nad brzegiem morza mijają człowieka w kapeluszu dwa razy. Ten człowiek to maltański aktor Joe Quattromani.
Miejsce w którym Avner i Efraim idą brzegiem morza w filmie to miasto Tel Aviv. Lecz morze leży po lewej stronie, a cienie padają w kierunku kamery co oznacza że aktorzy idą w kierunku północy, więc zdjęcia miały miejsce na wschodnim wybrzeżu Malty, a nie w Tel Avivie (który leży na zachodnim wybrzeżu Izraela).
Po nabyciu praw do zekranizowania książki George'a Jonasa pt. "Zemsta" Spielberg przeczytał trzy scenariusze do filmu: jeden od Davida Webba Peoplesa i Janet Peoples, drugi od Charles'a Randolpha i trzeci od Eric'a Rotha. Scenariusz Rotha został wybrany , a następnie subtelnie skorygowany przez Tony'ego Kushnera.
Podczas sceny, kiedy to grupa Avnera dołącza się do izraelskich komandosów w Bejrucie (Liban) jeden z komandosów przedstawia się jako Ehud Barak. W rzeczywistości Ehud Barak należał do jednego z najbardziej elitarnych oddziałów komandosów izraelskiej armii, przed tym zanim został politykiem, a ostatecznie zostając izraelskim premierem.
W scenie w Londynie, pewien Amerykanin zaczepia i myli Avnera z człowiekiem o nazwisku Robert Burke. Aktor który wcielił się w postać tego Amerykanina nazywa się Robert John Burke.