Nigdy o tym tytule nie słyszał. Nie oglądałem zwiastuna, reklamy, nie czytałem recenzji w żadnej gazecie, ani na żadnej stronie internetowej. Zakup DVD był zupełnie spontaniczny i opierał się głównie na opisie dystrybutora i reżyserze, którego miałem w pamięci z powodu genialnej Amelii. Być może tylko naiwniak kupuje film w oparciu o te kilka zdań (dokładnie 2) na odwrocie pudełka, ale zobaczywszy kto stoi za kamerą, uwierzyłem w ów przekaz. Jak się okazało, wiara ta, została prawie całkowicie wynagrodzona w postaci bardzo dobrego filmu, jakim jest/są Delikatesy.
Zacznijmy jednak od początku, czyli od opisu dystrybutora. Krótki, zwięzły i zawierający trzy słowa, które tak bardzo na mnie działają :) - mord, humor, rzeźnik. Najfajniejsze jest to, że wszystkie te słowa pokrywają się z rzeczywistością. Choć z mordem jest różnie, o czym wspomnę przy opisywaniu wad, to jednak nie jest to aż tak wielki szkopuł, aby psuł radochę z oglądania. Jeżeli chodzi o samą fabułę, to nie jest ona jakaś wybujała - nie ma zaskoczeń, czy zwrotów akcji na każdym kroku. Mamy tu raczej do czynienia ze spokojnym budowaniem napięcia, podkreślanym dziwacznym (ale przystępnym) humorem i świetnym aktorstwie. Nie przypadkiem zestawiłem ze sobą te dwie cechy filmu. Mimika i zachowanie aktorów, w połączeniu z niezłymi dialogami, daje naprawdę przyjemny efekt. Jednak nie tylko to jest mocną stroną filmu. Chyba największą zaleta tego obrazu jest klimat i zdjęcia, które po prostu miażdżą i utwierdzą nas w przekonaniu o doskonałość tego działa. Wszystkiego dopełnia surrealistyczna (ten kierunek sztuki wywodzi się z Francji, więc nic dziwnego, że oni robią to najlepiej) wizja świata, cierpiącego z powodu głodu i braku humanitarnych zachowań człowieka.
Pora teraz po marudzić. Nie ma tego za wiele, ale mimo wszystko, parę rzeczy nie zagrało tak, jakbym chciał. O pierwszej wadzie już nadmieniłem. Chodzi m.in. o mordy. Z racji tego, że film opowiada o kanibalach i rzeźniku, przydałyby się ze dwie, trzy sceny lightowego gore. Jako zagorzały fan tego gatunku - ostatnio w stanie chwilowego spoczynku - liczyłem, że uświadczę parę krwawych scen. Niestety, nie ma ani jednej (nie liczę tych, które mamy na co dzień w megahitach Polsatu), a myślę, że dodałyby one kolorytu i większej wiarogodności tej produkcji. Kolejną wadą (według mnie), jest wątek z "kanałowym oddziałem". Nie chodzi o to, że jest on zbędny, czy niepotrzebny, ale widok ich na ekranie jakoś mnie nudził i zamulał. Być może dla niektórych byli zabawni, jednak mnie do śmiechu nie było i cieszyłem się za każdym razem, gdy nie musiałem już na nich patrzeć. Trzecią i ostatnią wadą jaką zauważyłem, było zakończenie. Zbyt proste i przewidywanie. Do tego w całości z happy-endem, co w czarnych komediach jest dla mnie niedopuszczalne. Wystarczy spojrzeć na znane tytuły z tego gatunku: Armia Ciemności, Cztery Pokoje, Wysyp Żywych Trupów, Ze śmiercią jej do twarzy, czy chociażby Sok z Żuka. Wszystkie te produkcje, kończą się zabawnym, często tragiczno-makabrycznym podsumowaniem całej opowieści. Tutaj spotkamy się raczej ze standardowym zakończeniem, które spłynie po nas, niczym smark z nosa, przy katarze.
Reasumując. Mamy tu do czynienia z bardzo porządnie zrealizowanym, fajnie ukazanym i świetnie zagranym filmem. Moja ocena jest podyktowana głównie subiektywnymi odczuciami (nie wszyscy lubią krwawe sceny, czy tragiczne zakończenia), dlatego myślę, że dla fanów Amelii i reżysera, spokojnie można dołożyć jedno oczko do mojej noty. Jeżeli jednak ktoś lubi tego rodzaju filmy, uzupełnione o te cechy, które wymieniłem w minusach, to gorąco polecam dzieło pt. "Taxidermia", w którym nomen omen, Francuzi też maczali swoje żabie udka.

MOJE (+/-):
+doskonały klimat i zdjęcia, +świetna gra aktorów, zwłaszcza rzeźnika, +dużo humoru, +spokojne tempo akcji, pozwalające nacieszyć się obrazem, +praktycznie nie ma chwili, aby się nudzić, +idealnie wkomponowana muzyka, +surrealizm i groteska

-zakończenie, -wątek z "kanałowym oddziałem", -brak krwawych scen